ho-ho

1.

təql. İşlək qaramalı hərəkətə gətirmək və ya qovmaq üçün işlədilir. Ho-ho! – deyə alçaqboylu, çalsaqqallı, gün altında işləməkdən əl və üzü qaralmış arabaçımız Səməd kişi öküzləri səslədi. T. Ş. S.. Arabaçı tez-tez çubuğunu şaqqıldadır, «ho-ho, hiş» – deyə heyvanları səsləyirdi. İ. Ş..

2.

bax ho. Ho-ho var dağa qaldırar, ho-ho var dağdan endirər. (Məsəl). Məşədi Ağakişi gedib çıxır vəlin üstə və «ho-ho» deyə-deyə başlayır öküzləri sürməyə. C. M.. Faytonçu «hoha, ho-ho» – deyə gah adamları, gah atları haylayır, qırmancını havada oynadırdı. . . M. İ..